سابقه استفاده از این تکنولوژی به سال‌های ۱۹۵۰ برمی‌گردد. توسعه این روش در دنیا به حدی بوده‌است که امروزه در آمریکا بیش از ۲۰ درصد از استخراج مس به روش میکروبی می‌باشد. در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله شیلی، ایران، استرالیا، آفریقای جنوبی، کانادا، چین، پرو و دیگر مناطق از این تکنیک برای بازیابی فلزات اصلی و گران بها استفاده می‌شود.

در مقایسه با روش های سنتی لیچینگ، لیچینگ باکتریایی روشی محیط زیست دوستانه جهت جداسازی فلزات و جامدات می باشد. از جمله مزایای روش بیولیچینگ مصرف انرژی پایین، پایین بودن هزینه ها و آسیب کمتر به محیط زیست را می توان نام برد. بیولیچینگ که عموما با عنوان بیوماینینگ نیز تلقی می شود، توجهات زیادی را به خود جلب کرده بخصوص در صنایعی مانند فراوری باطله ها، پس ماند های مواد ( لجن های گالوانیکی، گل و لای فاضلابی، باطله های دارویی، باطله های الکتریکی، باطله های معدنی و …) و همچنین در مواردی که مواد ارزش کمی دارند و یا در مواردی که ذوب باعث آسیب شدید به محیط زیست می شود.